Kelebeğin Son Günü

Açıklama

“Adam, kumdan bir kaleydi kadinin, bir bakisiyla yerle yeksan olmustu. Kadinin güvercin beyazi ellerinin boslukta kalmasi onu, elinden oyuncagi alinmis çocuk yalnizligina düsürdü. Adam, öyle derin sustu ki ta uzaklardan duyuldu. (…) Adam düstü, kadin düstü…”
(Yabanci)
Onunla yüz yüze konustugum son sabah, perdelerini açmadigini gördüm ve bunun sebebini sordum. Gözleri hayretle açildi, o ana dek hiç görmedigim olgun kadin edasiyla –ki utanirdi kadinligindan: “Günes benim için eskimis doguyor zaten. Perdeleri açmazsam çirkinlikleri görmüyorum… dedi.” (Kirmizi)
Birbirinden bagimsiz konu ve tekniklerle yazilmis hikâyeler… Hiç görmedigi babasiyla tesadüf eseri tanisan kiz; Araf’ta kalan Kar Prensi; “gülünce yanaklarinda güller açan, agladiginda gözlerinden inci mercan dökülen, yürüdügü yollarda çayir çimen biten” Muradina Nail Olmayan Dilber ve daha niceleri…