Yalnızlık Köstebeklere Göre

Açıklama

SENİNLE ÜRETİP PAYLAŞACAĞIZ HEP
ŞEYİ. TATLISINI DA, ACISINI DA… AŞKIN
COŞKULU DENİZİNİ DOLDURDULAR ATIK
SULARA, BOŞ KUTULARA, KIRILMIŞ
ŞİŞELERE. ZIPKIN YEMESİ GÜZELİM BİR
KARANFİLİN, AŞKIN SAYDAM SULARINI DA
KANATTILAR. YOZLAŞMIŞ, KIRAÇ BİR
TOPRAĞIN ORTASINDA, KİRLETİLMİŞ VE
KUŞATILMIŞ AŞK DA CAN ÇEKİŞİYOR.
YAĞMURSUZ GÖKLER, KIRIK UMUTLAR,
AĞLAYAN ÇOCUKLAR GİTTİKÇE
ÇOĞALIYOR. FAKAT HER ŞEYE RAĞMEN
İNSAN AYAKTA, ÖLDÜREMEDİLER AŞKI.
EVET, SEVDAM. EVET, NİLÜFER’İM. ŞU
BİZİM İPEK YAPRAKLI SARMAŞIĞIMIZ,
SENİN GÜLÜŞÜN KALACAK BU DÜNYADAN
GERİYE. SENİN DURU BAKIŞLARIN… BEN O
SAYDAM SUYUN DİBİNDEKİ PİNAYI
SEVDİM. ONU ALDIM, KUCAKLADIM.
ARDINDAN İKİ KABUĞUNUN ARASINA
GİRDİM. O GİZEMLİ SICAK
YOĞUNLUĞUNA SIĞINDIM VE
SONSUZLUĞA KAVUŞTUM.