Renkayistan

Açıklama

Düşleri tekti Yolay’ın. Umudu tekti. Böyle düşünür, böyle dillendirirdi usundan geçenleri. Tek dostu annesi Umay’dı. Yüreğini paylaşan, fikirlerine ortak olup tartışan bir devdi o Masalların zor yenilen kötü adamına inat yenilmez bir güçtü. İyi ki vardı. Annesiyle attığı her adımda biraz daha büyüyordu Yolay.
Ne o ne de annesi varsıl dünyanın bireyleri değillerdi.
Ancak, yürekleri de isimleri gibiydi. Ayistan’da yaşıyorlardı. Bu ülkede tüm isimler Ay’la başlardı: Aygül, Aycan, Ayten, Aygün, Aygüzel, Ayhan…
Annesi hep söylerdi;
”Ay’la başlayıp ardı sıra isim yüklenmişse, bir yerlerde umutsuzluk vardır. Oysa umudu esenleyenler bir gün ‘Ayay’ diyecekler”