Açıklama
Kışın o soğuk gecelerinde yağmurlar yağarken, şimşekler çakarken babaanneme korkudan sokulduğum anlarda sorardım hep:
Zeynep:
Babaanne, annemi anlatsana?
Babaannem:
Annen İstanbullu idi ama bize çok çabuk alışmıştı. Allah onu bizden daha çok sevmiş.
Zeynep:
Babaanne, sen beni hiç bırakma, sen de ölme e mi Bak dedem ve annem beni bırakıp gittiler. Öldüler, şimdi onlar yok yanımda. Senden başka kimsem yok benim..
Babaannem bana sarılır, teselli ederdi.
Babaannem:
Kadersiz yavrum benim, sen de benimle birlikte çile doldurdun…
İncelemeler
Henüz inceleme yapılmadı.