John Locke ve G.Berkeley’de Dil. Düsünce ve Varlik Iliskisi

Açıklama

Insan öteden beri kimi eylemleriyle ya da kimi özelligiyle hatta bir tek özelligi, bir tek yapip etmesiyle belirlenmistir. Insan için animal rationale, zoon politikon, homo faber, homo economicus vb. denmistir. Esasen onun en önemli niteligi kavram / kavramlar üreten bir varlik olmasidir. Öyleyse insan kavram / kavramlar kuran ve bunu kendisi gibi olanlara ileten, hiç olmazsa iletme egiliminde olan; dünyasini bu kavramlara göre olusturan, kisacasi “dilde isildayan” bir varliktir.
“Varolan, ne türden olursa olsun, ancak insan düsünmesinin kavram kurma etkinligi araciligiyla gerçekten varolmaktadir. Gerçekten varolma ise bir bilginin konusu olabilmek demektir; varolanin, bilme-bilinme boyutunu kazanmis olmasi demektir. Kendi basina varolan, düsünmeye konu olmadigi sürece bulanik bir varolusa sahiptir; ancak düsünmenin konusu olduktan sonra bu bulanikliktan siyrilir ve artik bundan böyle de genellikle bilgiye açik bir varolan olarak varolusunu sürdürür”. “Buna göre bilme bir objeyi bilmedir, ama her bilmede, her bilinç de bilinen obje’den baska bir sey daha, bilen subje’de vardir”. Subje’de kavram kuran yani dilin sahibi olan, bununla bilgi üreten ve ürettigi bilgiyi ileten varliktir, yani insandir.