Hz. Muhammed’e Atılan Çirkin Bir Evlilik İftirası

Açıklama

HZ. MUHAMMED’E ATILAN ÇİRKİN BİR EVLİLİK İFTİRASI
Ahzâb Sûresi 37.âyet Bağlamında

Ahzâb Sûresi 37. âyette birbirlerini karşılıklı rızâ ile aşırı aşkla sevenlerin evliliklerinin İlahî iradeyle onaylanması söz konusu iken âyet, Isrâiliyat, mevzû ve zannî riyâyetlerin yönlendirmesi sonucu metin dışı anlamlandırma ve yorumlarla Hz. Muhammed’e çirkin bir evlilik iftirasına dönüşmüştür. Ayetteki “Ijbj jjj / gada zeydun minha vetaran” ifadesi
“Zeyd o kadınla ilişiğini kestiğinde” anlamında değil Arapça bir deyiş olarak “Umduğuna nâil aşırı arzuladığı gâyesine vasıl olmak” anlamında “birbirini aşırı sevenlerin isteklerini yaptık evlendirdik” şeklinde mânalandırılmalıdır. Tevrat’ta 99 eşi var denilen nebi Dâvûd’un evli bir kadına âşık olması (Sâd sûresi 24.âyette anlatılan 99 koyunu olanın bir koyunu da almaya kalkışması davası) kocasını öldürtüp onunla evlenme iftirası gibi bu âyetle Hz. Muhammed’in evli birine âşık olduğu ve onu boşattıktan sonra evlendiği iftirası atılır. Yahûdiler bizim nebi Dâvud böyle kötü ve çirkin bir şey yaptıysa sizin nebiniz Muhammed’de böyle çirkin bir şey zelle yaptı demek istemişler, Isrâiliyat bilgilerle, hadis rivâyeti ve sebeb-i nüzûl uydurmalarıyla âyetin anlamını yanlış yönlendirmişlerdir. Her iki nebiye yapılan bu tür çirkin iftiralar konuyu sorgulamayan bazı âlimler tarafından eserlerine alınmış sonraki nesiller bu hurafe bilgiler üzerine araştırmadan ve akletmeden gafletle tarih boyu Kur’an’a dayanmayan fıkhı hüküm ve tebennî/evlatlık literatürü oluşturmuşlar helâl veya haram diyerek bir nevi dine ve Allah’a iftira atmışlardır. Tefsirlerde Isrâiliyat bilgilerle desteklenip yorumlandığı gibi Hz. Dâvûd âşık olduğu kadının kocasını öldürtüp onunla evlenmediği gibi Hz. Muhammed de evli birine âşık olmamış onu kocasından boşandırıp evlenmemiştir. İlk dönemlerde olmayan bu tür çirkin evlilik iftirası tefsir, hadis kültür ve edebiyatına sonradan dercedilmiştir. Nebilere atılan vicdanları yaralayan çirkin iftiralar onların ismet, üsve-i hasene ve güzel ahlâk niteliklerine uygun düşmeyebilir. Aslında bu âyet, birbirini severek evleneceklere danışılmama ve sevgilerini önemsememe şeklindeki geleneksel bir engelin kaldırılmasında tevhidi bir örnek sunar. Bu kısa çalışmada Ahzâb sûresi 37. âyet bağlamında evlilikte tevhidi mesaj; karşılıklı rızâ, özgür irade, sevgi, meşveret kazanımı ve hukukî statü alenilik hikmetinin Hz. Muhammed’e çirkin bir iftiraya dönüşmesi İncelenmekte ve değerlendirilmektedir.