Günah Tepesi

Açıklama

Leyla ile mecnun, Ferhat ile sirin, Asli ile kerem… Asklari dilden dile, kulaktan kulaga yayilmis; yasamlari hikayelerle merak edenlere sunulmus. Artik herkes tarafindan taninan çok büyük asklarin, efsanevi kahramanlariydi onlar.
Seher ile Mustafa da çileli yasamlarinda çok büyük ve fantastik bir ask yasamislar; kader onlari birlestirse de, bir kavusup bir ayrilmislar. Asklari sürekli anlatilmis, gençlerin diline dolanmis ama yasadiklari köyün sinirlarini asamamis.
Burasi öyle garip ve ilginç bir köydü ki; köy halkinin hiç duyulmamis örf ve adetleri, dogaüstü inançlari, garip inanislari vardi. Hüseyin dede lakabi ile bilinen yasli kâhini ve adini günah tepesi koyduklari eski Ermeni Mezarligi da, bu köyü ilginç kiliyordu. Köyde biri öldügü zaman tüm ahali toplanir ve tek tek helallik alinir; helal etmeyenlerin sayisi digerlerini geçerse, cenaze günah tepesine defnedilirdi. Burasi, sevilmeyen ve günahkar insanlarin öldükten sonra defnedildikleri bir yer haline gelmis, cehenneme açilan bir geçit olusturulmak istenmisti. Üstelik cenaze yikanmaz, namazi kilinmaz ve adi günah tepesi olan bu yerde dua okunmazdi.
Ama buraya gömülenlerin ruhu rahat degildi ve dünya ile ahret arasinda sikisip kalmisti. Seher ile Mustafa, iste böyle bir köyde yasamisti. Onlar çok büyük ve ilahi bir askin, hiç bilinmeyen âsiklariydi…
“Galiba varligin çekim alanina giren en ulvi aciydi ask ve maddeyi manaya veren en cömert sanciydi… Ruhlarin çesitli varliklar arasinda bölüstürülen süsüydü belki; belki ötelere yazgili yitirislerin özüydü… Kalp kalbe konan kelebek kanatlarinda renk; kudümler de düsünüp neyler de aglayan ahenkti ask…’’