Dedi Þair

Açıklama

Bana aþký öðreten adam: Baba’m.
Demiþti her zaman, “Aklýný iyi kullan, kaydet bütün tecrübelerini, tek harfini bile zayi etme, mutlaka not al yaþanmýþlýklarýný, fikirlerini ve hayallerini, üret daima kendini…”
O gün bu gündür peçete kâðýtlarý da dâhil olmak üzere her yerde notlarým birikmiþ, birikmiþti. En olmadýk anlarda karþýma çýkýveren o günkü teessürüm, huzurumun semeresinden alelacele karalanmýþ cümleler bugüne çözüm oluvermiþti. Kitap yazmak gibi bir maksatla yapmamýþtým bunlarý tabii. Fakat bugüne geldiðimde imha edilemeyecek kadar deðer ve öneme sahip olduklarýný gördüm. Sevinçlerim, hüzünlerim, hayatýn bana kattýðý tecrübelerim hep kazandýrmýþtý, yol arkadaþlarým olmuþtu çýkmaz sokaklarda. Ben de yüreði güneþe pencere arayan insanlara, eðer birinin gözlerine ýþýk tutacaksa, deðer diyerek bu içimden süzülenleri kaleme almýþ bulunuyorum. Þayet sorulacak olursa bu bir serbest çalýþma; türü ise, kendimle hasbihâl olan aþký, samimi hislerle, tamamen mürekkebe amâde olunarak, akýþýn götürdüðü bir dille resmedilmiþ bana mahsus bir yazým.
“Dedi Þair” adlý bu kitap ve hali hazýrda üzerinde çalýþmakta olduðum “Dilimin Ucundakiler” adlý deneme kitabýmla daha farklý alanda buluþmak dileðiyle, dost gönüllere sevgi, saygý ve hürmetlerimle…