Dede Berduş

Açıklama

Insanlarin cenneti olan dünyaya dökülen ilk kan Habil ve Kabil kardeslerin arasina Habil ile birlikte düstü. Bir daha hiç çikmamak üzere Kabil’in üstüne siçradi. Iyi ve kötü, ezilen ve ezen, ölen ve öldüren birileri her zaman vardi. Baslangiçta dünya birdi. Cinnîler ve insanlar birlikte yasadi. Âdemoglu, nefsi için binlerce yil cinnîleri ve büyüyü silah olarak kullandi. Ta ki Yaradan dogaüstü güçleri kullanmayi ve büyüyü yasaklayip, boyut yasalarini koyana kadar. O, cinnîleri ve ademîleri ayni dünyada ayri boyutlara atti. Bir aynanin iki tarafi gibi. Diger boyutu duymak, görmek isteyenler boyut kurallarini uyguladiklari sürece duyabilir ve görebilirdi. Fakat boyut kitaplarinda yazili üst düzey büyüler olmadan karsi boyutun dogaüstü güçleri kullanilamazdi.
Boyut yasalari kötü niyetle kullanilmamasi için güvenlik amaci ile yedi parçaya bölündü ve her parça bir kitap seklinde cinnîlere emanet edildi. Cin diyarinda kitaplarin hepsine hükmetmek için yüzyillar süren savaslar yasandi. Sonunda yedi cinnî kabilesi savaslari bitirmek ümidiyle bir araya gelerek kitaplari âdemoglu diyarinda Habil neslinden gelen ve Göktanri’ya ibadet eden Türk samanlara emanet ettiler. Her kitap kendi kabilesine ait yüce bir savasçi cinnîye büyü ile baglandi. Cinnîler kitaplarin ve kitaplari elinde tutan kitap koruyucularinin muhafiziydi. Ve boyutlar arasinda her iki boyutun güçlerini de kullanma yetkisine sahiplerdi.
Fatih Sultan Mehmet, kitaplari ve kitaplarin dogaüstü gücünü kullanmak isteyen kardeslerini fetva ile bogdurdu. Boyut yasalarini, gerçek Türk tarihini ve Mu adasini anlatan kitaplari bir daha bulunmamak üzere ortadan kaldirtti. Mustafa Kemal Atatürk ömrünün son on yilini bunlari bulmak için harcadi. Fakat bulduklari ve ögrendiklerinden sonra buldugu bilgileri gizledi, birçogunu yakti ve yok etti. Son bes yil arastirmaya bizzat kendisi, tek basina devam etti. Yasayan Türk samanlarin hepsi Birinci Dünya Savasi’nda kitaplari ele geçirmek isteyen isgalci devletler tarafindan iskencelerle öldürüldü. Saf Habil kanindan bir saman kalmayana kadar. O zaman Mustafa Kemal tüm bildiklerini ve kitaplari hem Habil hem Kabil’in kanini tasiyan, bilinen son Türk saman olan isimsiz bir çocuga emanet etti.
Can yakmamak için can veren eski samanlardan farkli olarak, emanetler için can almaktan çekinmeyen isimsiz saman zamaninda akan kan, nehir oldu akti, deniz oldu tasti. Okyanuslar kizila boyandi. Türk devletleri ve Aksakallilar kitaplari isimsizden almak istediginde kardes kavgasi tüm dehsetiyle tekrar basladi.