Açıklama
– Biraz konusalim Baktim, çocuk bizim lamba kiricisi. Lamba kirma özgülügünü kullanmasina engel olduk diye sikayetçi mi oldu; yoksa özür dilemeye mi geldiler simdi anlayacagiz: – Konusalim. – Yegenimi korkutmussun. Adam da söyle bakanin ilk syi uzata uzata Massallah diyecegi türden. Anlayacaginiz çok da diklenmeye gerek yok. Aslinda ben bu adami da bir yerlerden taniyorum ama, nereden? Düsünüyorum, sanki Karanliklarin Prensi diye bir film izlemisim de, bu adam da orada basrol oynamis gibi. Yüzüne baktikça karanliklar geliyor aklima. Bu durum -Hayvanseverlerden özür dileyerek- hayvansal görünümlü cüssesinin ürkünçlügünü daha bir arttiriyor. Dogallikla, konusmayi, alttan alan bir tavirla sürdürüyorum: – Lambayi kiriyor – Gereksiz bir lamba için küçücük çocuk korkutulur mu? Al bakalim, bu densiz çocuk sürekli lambayi kiracak, gece kusu gibi el feneri ile dolasacagiz; ama çocuga kizmayacagiz. Sanki bizim karanlikta kalmamizda kamu yarari var? Insan da ister istemez soruyor tabi: – Bizim sokagin kapkaranlik olmasindan çikari olan mi var? Adama, piskin mi desem, yalama olmus mu desem, karanligi bile savunuyor: – Tabi ki var. Bütün ülkenin çikari var; biliyorsun, sokak lambalarini devlet ödüyor, yazik degil mi halkin parasina? Memleket israfla degil, tasarrufla kalkinir. Karsi çiktim tabi: – Her yer isil isil, ülke bir bizim çikmaz sokagin lambasiyla mi batacak?
Iih. Anlamiyor, daha dogrusu anlamak istemiyor. Ona kalsa, bizim çikmaz sokagin zifiri karanlikta kalmasi Avrupa Topluluguna girmemizi bile saglar. Hiç bir zaman almayacaklarmis, desem; yanitinin hazir oldugundan kuskum yok, Tabi, diyecek, Senin savurganligindan
Günler, aylar geçiyor; biz yeni yeni lambalar deniyoruz. Bu lamba, uçak çarpsa kirilmaz. denileninden, çekiçle kirilmama deneyi yapilanlara degin her türlü lambayi denedik. Bos. O sapanli çocuk, Karanliklarin Prensi amcasindan aldigi cesaretle hepsini tuzla buz etti. Ta ki o, birden elektriklerin kesiliverdigi güne kadar. Uzun süre karanlikta oturunca, annem, elime bir sise tutusturdu; bir yerlerden gazyagi bulup geleyim, diye. Kapidan çiktim, Faika teyzenin tam karsimiza düsen kapisinda, karaltilar. Dogal olarak beni gören yok. Karaltilardan biri ötekini bir seylere ikna etmeye çalisiyor olmali:
– Bosayacam, dedim ya Minik kusuna inanmiyor musun?
İncelemeler
Henüz inceleme yapılmadı.