Açıklama
Zerre kadar kötülük düsünmedim kimse hakkinda, almadan veriyordum, asla bencil olamadim. Çok da vicdanliydim. Biraz çekingen, biraz utangaç, biraz da alingandim sanirim. Zaman zaman kendimi ifade edemedim bu yüzden. Çogu zaman da susmanin asalet oldugunu düsündüm hep, belki kendimi ifade edemeyisimin en büyük nedeni de buydu kim bilir
Sonra dedim ki; ” Kendine gel Güller. KENDINE GEL” Hayatin amaci mutlu olmaksa eger; sen bunu her ortamda, her yerde basarmissin. Yüzün hep gülüyor; hastaliklarinda bile. HIÇ ISYAN ETMEMISSIN. Hep SÜKREDEREK yasamissin. Hayata ve insanlara hep POZITIF yaklasmissin. Sonra yanimdaki dostlarima baktim; iyi ve kötü günümde hep yanimda olan onlarca dostuma. Yaslar akti gözlerimden. Çok az insan benim kadar sanslidir; farkindaligim için sükrettim bir kez daha.
Gözlerim biraz ilerdeki Lunaparka takilmisti o an. Dönme dolap, isiklar içerisinde dönüyordu. Hayatta böyle iste demistim kendi kendime. Dönüyordu dünya. Bazen aydinlik, bazen karanlik. Bazen yalniz, bazen de kalabaliklar içerisinde. Ve hayaller sadece anilarda kalmisti simdi. Tipki denizin üzerinde dans ederek uçan marti gibi, sen de yalniz gideceksin demistim yoluna bundan böyle. YAPAYALNIZ
Yavas yavas kararmaya baslayan hava, yerini sokak lambalarinin isiklarina birakmisti. Içimde yeni bir umutla yerimden kalkmis, sokak lambalarinin aydinliginda yürümeye baslamistim. Karanliklar gerilerde kaldi, aydinlik günler hep seninle olsun diyerek
İncelemeler
Henüz inceleme yapılmadı.