Açıklama
Bu çalışmada zihinsel engelli çocuğu olan anne ve babaların yaşam doyumlarının ve aleksitimik düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Araştırmada ayrıca zihinsel engelli çocuklara sahip ebeveynlere ait çeşitli bağımsız değişkenlere göre yaşam doyumlarının ve aleksitimik düzeylerinin anlamlı düzeyde farklılaşma olup olmadığını incelemek bu araştırmanın amaçları arasında yer almaktadır.
Bu çalışma ilişkisel tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu orta anadoluda bir il merkezinde zihinsel engeli engelli çocuğa sahip 91 baba, 110 anne oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama araçları olarak 5 maddeden oluşan Diener Yaşam Doyumu Ölçeği ve 26 maddeden oluşan Toronto Aleksitimi Ölçeği kullanılmıştır. Ayrıca zihinsel engelli çocuğa ve ebeveyne ilişkin bazı demografik bilgilere ulaşabilmek amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu kullanılmıştır.
Verilerin analizi için Tek Yönlü ANAVO, t-testi ve korelasyon analizlerinden faydalanılmıştır. Araştırma sonucuna göre zihinsel engelli çocuğu olan anne ve babaların yaşam doyum düzeyleriyle aleksitimik düzeyleri arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu bulgusuna ulaşılmıştır (r=-303, p<.01). Buna göre yaşam doyum düzeyleri arttıkça aleksitimi düzeylerinin azaldığını söylemek mümkündür. Yapılan analizler sonucunda zihinsel engelli çocuğa sahip anne ve babaların cinsiyet, çalışma durumunun, aile gelir düzeyinin, eğitim düzeyinin, çocuk sayısının ve çocuğun ikinci engel durumuna göre aleksitimik düzeylerinde anlamlı farklılaşma olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Ebeveynlerin çalışma durumunun, aile gelir düzeyinin, eğitim düzeyinin ve sahip oldukları çocuk sayısına göre yaşam doyumlarında anlamlı farklılaşma olduğu bulgusuna ulaşılmıştır.
Ayrıca yaşam doyumu ve aleksitimi düzeylerinin bağımsız değişkenlere göre (yaş, cinsiyet, okul durumu, engel düzeyi ve destek eğitim) anlamlı farklılık gösterip göstermediğine ilişkin bulgulara da yer verilmiştir.
İncelemeler
Henüz inceleme yapılmadı.